Η παραβολή της τελικής κρίσης
Ὅ ταν δ ὲ ἔ λθ ῃ ὁ υ ἱὸ ς το ῦ ἀ νθρ ώ που ἐ ν τ ῇ δ ό ξ ῃ α ὐ το ῦ κα ὶ π ά ντες ο ἱ ἅ γιοι ἄ γγελοι μετ’ α ὐ το ῦ , τ ό τε καθ ί σει ἐ π ὶ θρ ό νου δ ό ξης α ὐ το ῦ · Κα ὶ συναχθ ή σεται ἔ μπροσθεν α ὐ το ῦ π ά ντα τ ὰ ἔ θνη, κα ὶ ἀ φοριε ῖ α ὐ το ὺ ς ἀ π' ἀ λλ ή λων, ὥ σπερ ὁ ποιμ ὴ ν ἀ φορ ί ζει τ ὰ πρ ό βατα ἀ π ὸ τ ῶ ν ἐ ρ ί φων, κα ὶ στ ή σει τ ὰ μ ὲ ν πρ ό βατα ἐ κ δεξι ῶ ν α ὐ το ῦ τ ὰ δ ὲ ἐ ρ ί φια ἐ ξ ε ὐ ων ύ μων. Τ ό τε ἐ ρε ῖ ὁ βασιλε ὺ ς το ῖ ς ἐ κ δεξι ῶ ν α ὐ το ῦ · δε ῦ τε , ο ἱ ε ὐ λογημ έ νοι το ῦ πατρ ό ς μου, κληρονομ ή σατε τ ὴ ν ἡ τοιμασμ έ νην ὑ μ ῖ ν βασιλε ί αν ἀ π ὸ καταβολ ῆ ς κ ό σμου· ἐ πε ί νασα γ ὰ ρ κα ὶ ἐ δ ώ κατ έ μοι φαγε ῖ ν, ἐ δ ί ψησα κα ὶ ἐ ποτ ί σατ έ με, ξ έ νος ἤ μην κα ὶ συνηγ ά γετ έ με, γυμν ὸ ς κα ὶ περιεβ ά λετ έ με, ἠ σθ έ νησα κα ὶ ἐ πεσκ έ ψασθ έ με, ἐ ν φυλακ ῇ ἤ μην κα ὶ ἤ λθετε πρ ό ς με . Τ ό τε ἀ ποκριθ ή σονται α ὐ τ ῷ ο ἱ δ ί καιοι λ έ γοντες·
