Λειμὼν ἀμφιλαφής

Η ζωή μέσα στην πρώτη κοινότητα Όλοι αυτοί ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στη μεταξύ τους κοινωνία , στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές . Ένα δέος τούς κατείχε όλους όσοι έβλεπαν πολλά εκπληκτικά θαύματα να γίνονται μέσω των αποστόλων. Όλοι οι πιστοί ζούσαν σε έναν τόπο και είχαν τα πάντα κοινά ∙ πουλούσαν ακόμα και τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και μοίραζαν τα χρήματα σε όλους, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός . Κάθε μέρα συγκεντρώνονταν με ομοψυχία στο ναό, τελούσαν τη Θεία Ευχαριστία σε σπίτια, τρώγοντας την τροφή τους γεμάτοι χαρά και με απλότητα στην καρδιά. Δοξολογούσαν τον Θεό, κι όλος ο λαός τούς εκτιμούσε. Και ο Κύριος πρόσθετε κάθε μέρα στην Εκκλησία αυτούς που σώζονταν. 📜  Πράξ . 2, 42-47 [ανάγνωση: από το 7 : 34 και για 1΄ περίπου] Η κοινοκτημοσύνη των πρώτων χριστιανών Όλοι όσοι πίστεψαν είχαν μία καρδιά και μία ψυχή . Κανείς δεν θεωρούσε ότι κάτι από τα υπάρχοντά του ήταν δικό του, αλλά όλα τα είχαν κοινά . Οι απόστολοι κή...

Εργο του Μπάμπη Πυλαρινού Ὁ  Ἅγιος Διονύσιος ὁ Νέος ,   ἐπίσκοπος Αἰγίνης ,   ὁ ἐκ Ζακύνθου ,  ἐλέγετο κατὰ κόσμον  Γραδενῖγος  ἢ  Δραγανῖγος   Σιγοῦρος . Ἦταν γυιὸς τοῦ  Μωκίου Σιγούρου  καὶ τῆς  Παυλίνας Βάλβη . Γεννήθηκε τὸ  1547  στὸ χωριὸ Αἰγιαλὸς τῆς νήσου Ζακύνθου καὶ πέθανε στὶς  17 Δεκεμβρίου  1622 . Καταγόταν ἀπὸ τὴν περιφανῆ καὶ ἐπίσημη  οἰκογένεια τῶν Σιγούρων . Τὶς ρίζες της τὶς εἶχε ἡ οἰκογένεια αὐτὴ στὴ  Νορμανδία . Κατόπιν ἤρθανε στὴν  Ἰταλία  καὶ ἀπὸ ἐκεῖ  διαπεραιώθηκαν  στὴν  Ζάκυνθο . Ὁ ἄρχοντας τῆς Ζακύνθου τοὺς δώρησε κτήματα νοτιοδυτικά του νησιοῦ. Ἡ οἰκογένεια αὐτὴ ἦταν ἡρωϊκή.  Διακρίθηκε στοὺς  πολέμους τῶν Βενετῶν ἐναντίον τῶν Τούρκων . Γι᾿ αὐτὸ πέτυχαν ἀπὸ τὴν Βενετικὴ Γερουσία, ὄχι μόνο τὴν  ἀναγνώριση τῆς κτηματικῆς δωρεᾶς , ἀλλὰ καὶ τὴν  ἐγγραφή τους στὸ βιβλίο τῶν ἀριστοκρατῶν . Ἀπὸ αὐτὴν τὴν οἰκογένεια οἱ περισσότεροι ἔγιναν...

Από το βιβλίο του κοινωνικού ψυχολόγου  Jonathan Haidt   [ Τζόναθαν Χάιντ ],  The Righteous Mind : Why Good People are Divided by Politics and Religion  (2012) | Ο δίκαιος νους :  Γιατί τόσοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι φανατίζονται με την πολιτική και τη θρησκεία; (2025) Από τη σελ. 18: [Τ]ο βασικό μήνυμα του βιβλίου είναι αρχαίο. Είναι η συνειδητοποίηση ότι είμαιστε όλοι υποκριτές με αυξημένο αίσθημα δικαίου . Πώς μπορείς και βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδερφού σου και δε νιώθεις ένα ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; [...] Υποκριτή! Βγάλε πρώτα από το μάτι σου το δοκάρι, και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι από το μάτι του αδερφού σου.  [ Μτ . 7 : 3-5 ]. [T]he take-home message of the book is ancient. It is the realization that we are all self - righteous hypocrites :  Why do you see the speck in your neighbor’s eye, but do not notice the log in your own eye? […] You hypocrite, first take the log out...

Σύμφωνα  με όσα διηγείται ο ιστορικός Σωζομενός (ή Σωζόμενος , 5ος αι .), όταν ο Ιουλιανός έγινε αυτοκράτορας απαγόρευσε στους χριστιανούς να μετέχουν της ελληνικής παιδείας. Τότε οι μορφωμένοι χριστιανοί αντέδρασαν γράφοντας δικά τους χριστιανικά έργα πάνω σε γλωσσικά και ποιητικά πρότυπα των αρχαίων κλασικών. Ο Μέγας Βασίλειος μάλιστα έγραψε τότε τον περίφημο λόγο του « Πρὸς τοὺς νέους , ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων ». Ο Ιστορικός αναφέρει πως, όταν ο Ιουλιανός διάβασε ένα από αυτά τα έργα (ίσως τον λόγο «Ὑπὲρ ἀληθείας» του σοφότατου συγγραφέως Απολλιναρίου), έστειλε χλευαστική επιστολή στον Μέγα Βασίλειο ( ή γενικά στους χριστιανούς επισκόπους ), στην οποία έγραφε ( μιμούμενος τον Ιούλιο Καίσαρα ): « Ἀνέγνων , ἔγνων , κατέγνων » ( = διάβασα, κατάλαβα, καταδίκασα). Τότε, ο Βασίλειος , ανταπάντησε: « Ἀνέγνως , ἀλλ ’ οὐκ ἔγνως · εἰ γὰρ καὶ ἔγνως , οὐκ ἂν κατέγνως ». Η απάντηση αυτή, συνεχίζει ο Σωζομενός , ακόμα και αν τελικά δεν ανήκει στον Βασίλειο Καισαρείας, πάντως...

Η παραβολή του εύσπλαχνου Σαμαρείτη ( η έννοια του πλησίον  και τα όρια της αγάπης ) σώζεται μόνο στον ευαγγελιστή Λουκά . Κάποιος νομοδιδάσκαλος  ( ραββίνος ) παρουσιάστηκε  στον Ιησού και, για να τον φέρει σε δύσκολη  θέση, του είπε: «Διδάσκαλε, τι πρέπει  να κάνω για να κερδίσω την αιώνια ζωή;».  Κι ο Ιησούς τού είπε: «Ο νόμος τι γράφει; ». Εκείνος απάντησε: «Ν’ αγαπάς τον  Κύριο τον Θεό σου μ’ όλη την καρδιά σου  και μ’ όλη την ψυχή σου, μ’ όλη τη δύναμή  σου και με όλον τον νου σου [ Δευτ . 6, 5 ] ∙ και τον πλησίον  σου όπως τον εαυτό σου » [ Μτ . 22, 37-39 , Λευ . 19, 18 ] . «Πολύ  σωστά απάντησες», του είπε ο Ιησούς∙  «αυτό κάνε και θα ζήσεις».  Εκείνος όμως,  θέλοντας να δικαιολογήσει τον εαυτό του,  είπε στον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον  μου;». Πήρε τότε αφορμή ο Ιησούς  και είπε: «Κάποιος άνθρωπος , κατεβαίνοντας  από τα Ιεροσόλυμα για την Ιεριχώ [χάρτες 1 | 2 ] ,  έπεσε πάν...