«Τους μαθητές δεν τους αγαπάμε, τους διδάσκουμε»
Από την εκδήλωση του Ομίλου Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού Ιωαννίνων, στις 8 Μαΐου 2017, για το έργο και την αποστολή του σχολείου σήμερα, με αφορμή το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη ( 2017 ) Για το σχολείο . Η παρέμβαση ίδιου του συγγραφέα [17΄]. Το δημοκρατικό σχολείο της νεωτερικότητας το διαπερνά μια αντινομία: έχει στόχο να διαπλάσει τον ελεύθερο πολίτη, την αυτόνομη ατομικότητα, τον άνθρωπο που σκέφτεται με το δικό του μυαλό, τον στόχο όμως αυτό τον επιδιώκει και τον πετυχαίνει διά της υποχρεωτικότητας και του αναγκασμού. Πράγματι, στο σχολείο, όπου ο μαθητής πηγαίνει θέλοντας και μη και όπου δεν έχει κανένα περιθώριο ουσιαστικής επιλογής, σε αυτόν ακριβώς τον χώρο του ετεροκαθορισμού, διαμορφώνεται -με τη συνδρομή προφανώς και άλλων εξωσχολικών παραγόντων- το ελεύθερο άτομο, η αυτόνομη ατομικότητα! Το σχολείο είναι θεσμός μετάδοσης της γνώσης , παράδοσης -όπως σοφά λέγεται στην ελληνική γλώσσα η διδασκαλία- στους μαθητές του πολιτισμού των προγόνων. Το σχολείο δεν