Την πόρτα ανοίγω το βράδυ - Σωκράτης Μάλαμας

 

Από τον δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη Φύλαξα τ' όνειρο (2006).

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Ερμηνεία: Σωκράτης Μάλαμας

Πρώτη εκτέλεση το 1978, από τον ίδιο τον συνθέτη, στον δίσκο του Τα λυρικά.


Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.

Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός,
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.

Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός,
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.


[Βλ. επίσης στο Βιβλίο Θρησκευτικών της Β΄ Γυμνασίου 21-0193]


Ubicazione: Patrasso, Grecia

Post popolari in questo blog

Η παραβολή της τελικής κρίσης

Immagine
Ὅ ταν δ ὲ   ἔ λθ ῃ   ὁ  υ ἱὸ ς το ῦ   ἀ νθρ ώ που  ἐ ν τ ῇ  δ ό ξ ῃ  α ὐ το ῦ  κα ὶ  π ά ντες ο ἱ   ἅ γιοι  ἄ γγελοι μετ’ α ὐ το ῦ , τ ό τε καθ ί σει  ἐ π ὶ  θρ ό νου δ ό ξης α ὐ το ῦ · Κα ὶ  συναχθ ή σεται  ἔ μπροσθεν α ὐ το ῦ  π ά ντα τ ὰ   ἔ θνη, κα ὶ   ἀ φοριε ῖ  α ὐ το ὺ ς  ἀ π'  ἀ λλ ή λων,  ὥ σπερ  ὁ  ποιμ ὴ ν  ἀ φορ ί ζει τ ὰ  πρ ό βατα  ἀ π ὸ  τ ῶ ν  ἐ ρ ί φων, κα ὶ  στ ή σει τ ὰ  μ ὲ ν πρ ό βατα  ἐ κ δεξι ῶ ν α ὐ το ῦ  τ ὰ  δ ὲ   ἐ ρ ί φια  ἐ ξ ε ὐ ων ύ μων. Τ ό τε  ἐ ρε ῖ   ὁ  βασιλε ὺ ς  το ῖ ς  ἐ κ δεξι ῶ ν  α ὐ το ῦ · δε ῦ τε , ο ἱ  ε ὐ λογημ έ νοι το ῦ  πατρ ό ς μου, κληρονομ ή σατε τ ὴ ν  ἡ τοιμασμ έ νην  ὑ μ ῖ ν βασιλε ί αν  ἀ π ὸ  καταβολ ῆ ς κ ό σμου·  ἐ πε ί νασα γ ὰ ρ κα ὶ   ἐ δ ώ κατ έ  μοι φαγε ῖ ν,  ἐ δ ί ψησα κα ὶ   ἐ ποτ ί σατ έ  με, ξ έ νος  ἤ μην κα ὶ  συνηγ ά γετ έ  με, γυμν ὸ ς κα ὶ  περιεβ ά λετ έ  με,  ἠ σθ έ νησα κα ὶ   ἐ πεσκ έ ψασθ έ  με,  ἐ ν φυλακ ῇ   ἤ μην κα ὶ   ἤ λθετε πρ ό ς με . Τ ό τε  ἀ ποκριθ ή σονται α ὐ τ ῷ  ο ἱ  δ ί καιοι λ έ γοντες·
Continua a leggere

Μάσιμο Ρεκαλκάτι: «Η νύχτα της Γεθσημανής»

Immagine
Το δίδαγμα της Γεθσημανής είναι ότι το να είμαστε χωρίς Θεό σημαίνει να είμαστε πιο κοντά στον Θεό και ότι η εμπειρία της απουσίας του Θεού φέρνει, παραδόξως, τον Θεό πιο κοντά στον άνθρωπο. Αλλά αυτή η εγγύτητα δεν είναι απλώς παραμυθητική . Σε αυτή βρίσκουμε μάλλον την πιο βαθιά εμπειρία της προσευχής. Το αποκορύφωμα της προσευχής δεν είναι η ανάκτηση δυνάμεων που χρειάζεται το Εγώ για να ανταπεξέλθει σε μια δύσκολη δοκιμασία, αλλά μια πράξη αφοπλισμού, παράδοσης, άνευ όρων προσφοράς πέρα ​​από το Εγώ. « Ας μη γίνει όμως το δικό μου θέλημα , αλλά το δικό σου ». Ο Ιησούς ολοκληρώνει το πάθος του. Έτσι ο Εαυτός παραδίνεται , υποχωρεί , αφήνεται στον Άλλο , παρόλο που ο Άλλος - και αυτή είναι η απόλυτη δοκιμασία - δεν ανταποκρίνεται. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει παρουσία του Θεού στη Γεθσημανή, παρά μόνο με τη μορφή της πιο ριζοσπαστικής απουσίας του. Μάσιμο Ρεκαλκάτι ,  Η νύχτα της Γεθσημανή , Κέλευθος, Αθήνα, 2021 [η μετάφραση εδώ είναι του συντάκτη του ιστολογίου ]. Prologo L&
Continua a leggere