Λειμὼν ἀμφιλαφής

Ο αββάς Georges Lemaître ήταν Βέλγος αστρονόμος και φυσικός (1894-1966). Χειροτονήθηκε ιερέας το 1923 και, από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, δίδαξε ως  καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Λουβέν. Ο Λεμαίτρ ανέπτυξε μια θεωρία για τη διαστολή του σύμπαντος, με βάση τη θεωρία της γενικής σχετικότητας του Άινσταϊν , και ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την υπόθεση για την προέλευση του σύμπαντος (1931). Σύμφωνα με τη θεωρία του,  η ύλη αρχικώς θα περιέχονταν σε μια πολύ περιορισμένη περιοχή.  Ο ίδιος ο Λεμαίτρ αποκάλεσε τη θεωρία του αρχικά « υπόθεση του αρχέγονου ατόμου » και αργότερα « αρχή του κόσμου », ενώ έχει γίνει ευρύτερα γνωστή  ως  θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης  [ Big Bang ] . ΠΗΓΕΣ:  1  (μετάφραση με προσαρμογές),  2  (πρόσθετες πληροφορίες),  3  (ΙΕΠ)]. Βλ. επίσης το άρθρο του  Ηλία Μαγκλίνη: Ένας ταπεινός ιερέας (2018). Βλ. επίσης το άρθρο του Στέφανου Νικήτα,  Ζωρζ Λεμαίτρ: Ο ιερέας που απέδειξε ότι ο ...

Τα θηλυκά ουσιαστικά σε – ία , – εία  → γράφονται με « ει » όταν προέρχονται από ρήμα , και με « ι » όταν προέρχονται από ουσιαστικό . Π.χ. ειδωλολατρ ί α , πρωτοπορ ί α κλπ. (και όχι σε - εία ), διότι προέρχονται από ουσιαστικά ( ειδωλολάτρης , πρωτοπόρος ) και όχι από ρήματα. Πιο συγκεκριμένα, όλα τα ουσιαστικά που προέρχονται από ρήματα σε - εύω / - εύομαι γράφονται με - ει - : λατρεύω > λατρ εί α, πορεύομαι > πορ εί α, καπηλεύομαι > καπηλ εί α [εκμεταλλεύομαι μια ιδεολογία, ένα ιδανικό, ένα πρόσωπο ηρωικό, σεβαστό ή με μεγάλο κύρος, για ιδιοτελείς σκοπούς που σχετίζονται κυρίως με τη δημόσια ζωή] . Οι λέξεις ωστόσο ειδωλολατρ ί α , πρωτοπορ ί α, πατριδοκαπηλ ί α και άλλες, που φαίνεται να έχουν β΄ συνθετικό αυτά τα ουσιαστικά, γράφονται με - ι -. Αυτό συμβαίνει διότι οι λέξεις αυτές δεν προέρχονται από σύνθεση (π.χ. πρώτος + πορεία ) αλλά είναι παρασύνθετες και προέρχονται από τα επίθετα ειδωλολάτρης , πρωτοπόρος , πατριδοκάπηλος κτλ. Λατρ εί α , αλλά αρχα...

Κατηχητικό είναι ένα μάθημα που απευθύνεται αυτονοήτως σε ήδη πιστούς. Ομολογιακό είναι ένα μάθημα που επικεντρώνεται σε μια συγκεκριμένη πίστη, χωρίς να προϋποθέτει να ανήκει κάποιος σε αυτήν. Στην ελληνική δημόσια συζήτηση, ταυτίζονται οι όροι « ομολογιακό » και « κατηχητικό », αντιδιαστελλόμενοι σε ένα υποθετικό πλήρως « θρησκειολογικό » μάθημα, δήλαδή ένα μάθημα υποχρεωτικό, γνωσιοκεντρικού ή εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα, στο οποίο διδάσκονται με ισότιμο τρόπο και ουδετερότητα οι θρησκείες του κόσμου. Πληροφορίες από άρθρο του Σωτήρη Μητραλέξη : Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση   Σήμερα, είτε με το νέο πρόγραμμα σπουδών είτε με το παλαιό, το  μάθημα είναι ομολογιακό (δηλαδή: ούτε κατηχητικό ,   ούτε  θρησκειολογικό ) και κατ ’ επιλογήν (αφού η εξαίρεση από αυτό δεν επιφέρει καμία συνέπεια, σε αντίθεση φερειπείν με την Ιστορία ή τα Μαθηματικά). Τι θα προτείναμε εμείς; Αφ’ ης στιγμής το μάθημα δεν είναι κατηχητικό (δηλαδή ένα μάθημα το οποίο απευθύ...

Επιλογή γραπτών απαντήσεων μαθητών της Α΄ Λυκείου, οι οποίες έχουν υποστεί ελαφρά γλωσσική επεξεργασία και παρατίθενται με κάποιου είδους συνάφεια περιεχομένου, στο ερώτημα: Γιατί ( να ) κάνουμε Θρησκευτικά στο σχολείο ;  Τι  ( να ) μαθαίνουμε στο μάθημα αυτό; Ποια η θέση και   η χρησιμότητά του  στο σχολικό πρόγραμμα σπουδών ; Μάθημα των Θρησκευτικών Γιατί;