Λειμὼν ἀμφιλαφής

  Nick Cave & The Bad Seeds Into My Arms ( 1997 ) Διονύσης Σαββόπουλος Άδεια μου αγκαλιά ( 1997 ) I don’t believe in an interventionist God But I know, darling, that you do But if I did I would kneel down and ask Him Not to intervene when it came to you Δεν θα ’θελα εδώ, Θεός να επέμβει κι ας ξέρω φως μου, πως τυφλά τον υπακούς, σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα, να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς. Not to touch a hair on your head To leave you as you are And if He felt He had to direct you Then direct you into my arms Μη σε φέρει, μη σε στείλει, μη σ' αγγίξει τόσο δα κι επιτέλους αν σε στείλει, να σε στείλει εδώ ξανά. Into my arms, O Lord Χέρια μου αδειανά , Χριστέ , άδεια μου αγκαλιά . And I don’t believe in the existence of angels But looking at you I wonder if that’s true But if I ...

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ BITTER WAY Κύριε, είναι ώρα να βοηθήσεις μια ψυχή, δρόμο να βρει τώρα η ζωή μου η ρηχή. Walk me to a window And I'll show you what I hear. Hold me in thimble [: δαχτυλήθρα ] And you’ ll hold me very near. Δεν μπορώ να ζω αντίθετα με Σένα, κι όπου σταθώ, μ’ άγνωστους ρυθμούς κι επίθετα, βοήθεια Σου ζητώ. I’ve been up and down Experience is something that you can buy, ‘Cause the arms that held you yesterday Were telling you a lie. Είμαι ακροβάτης και γυρεύω δικό μου Θεό Maybe I’m a dancer But I wish I could stop for you dear Κύριε, δωσ’ μου θάρρος, το σκοινί να μην κοπεί, θέλω να 'μαι φάρος, που φωτίζει τη σιωπή. Darling, I’m a dancer And I think I should dance for you now Θέλω να πετάξω ελεύθερα πιο πέρα κι απ' το κενό, πράγματα μικρά και δεύτερα δεν ξέρω ν'...

Κάποτε ανέβαινε ο Αββάς  Μακάριος ο Αιγύπτιος από τη Σκήτη στο όρος της Νιτρίας , μαζί με τον μοναχό - μαθητή του. Όπως πλησίαζαν στον τόπο, είπε στον μαθητή του: « Προχώρα λιγάκι ». Καθώς εκείνος προχωρούσε, συνάντησε έναν ιερέα των ειδωλολατρών και του φώναξε δυνατά: « Ε, δαίμονα, που τρέχεις; » Γυρνώντας τότε εκείνος, τον χτύπησε με ένα ξύλο και τον άφησε μισοπεθαμένο. Και σηκώνοντας το ξύλο, άρχισε να τρέχει. Σαν προσχώρησε λίγο, τον συναντά ο Αββάς Μακάριος καθώς έτρεχε και του λέγει: « Είθε να σωθείς, ταλαίπωρε! » Θαυμάζοντας ο ιερέας (ειδωλολάτρης), ήλθε προς το μέρος του και λέγει: « Τι καλό είδες σε εμένα και μου μίλησες; » Του απαντά ο Αββάς: « Το έκανα γιατί σε είδα κουρασμένο και δεν γνωρίζεις ότι μάταια κοπιάζεις ». Του λέγει εκείνος: « Εγώ από τον χαιρετισμό σου ένιωσα κέντημα στην καρδιά και κατάλαβα ότι είσαι άνθρωπος του Θεού. Ενώ ένας άλλος κακός μοναχός, που με συνάντησε, με έβρισε. Εγώ τότε τον χτύπησα και τον άφησα μισοπεθαμένο » . Κατάλαβε τότε ο γέροντ...