Don Giuseppe
Ένας αλλιώτικος ιερωμένος, σε μιαν εποχή συλλογικής οδύνης, ανανοηματοδοτεί την έννοια της Θυσίας, παραδίδοντας την αναπνοή του ως σκυτάλη στη Ζωή. Aς γίνει τούτο το τραγούδι στη μνήμη του don Giuseppe Berardelli, που φαίνεται πως έδωσε τον αναπνευστήρα του για να σωθεί κάποιος νεότερος, ύμνος για όσους δίνουν τη μάχη, για όσους θυσιάζονται κάθε μέρα για τον συνάνθρωπο, κάνοντάς μας να ελπίζουμε πως ο κόσμος μπορεί να μεταμορφωθεί σε χώρα της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Il prete e morto! [ο παπάς πέθανε]
Το παπαδάκι αναφωνεί
Και τρέχει σ’ όλο το Κασνίγκο (Casnigo)
Ξεψύχησε ο καλός Giuseppe
Στην κλινική τη χαραυγή
Να περπατήσει τη ζωή
Il prete e morto!
Το παπαδάκι αναφωνεί
Όμως θολώνει η ψυχή του
Τα δάκρυα πνίγουν τη φωνή
Αχ, don Giuseppe, ήσουν φίλος
Ήσουν πατέρας, αδερφός
Αγέρι μυστικής σαγήνης
Ένας απόμερος Χριστός
Στο μηχανάκι σου επάνω
Αρμένιζες τον ουρανό
Και στο βασίλειο του Κυρίου
Μπαινόβγαινες από καιρό
Il prete e morto!
θερίζει το θανατικό
μα η μορφή σου, don Giuseppe,
με ελπίδες σπέρνει τον καιρό