Μαρία Ευθυμίου [Mathesis]: Η εξέλιξη του Ιουδαϊσμού προ Χριστού και μετά Χριστόν
Η θρησκεία των Εβραίων
είναι αυστηρά κανονιστική και ακριβόλογη (πρβλ. τις Δέκα Εντολές) σε όλα τα θέματα του ανθρωπίνου βίου (και στη διατροφή).
Η σημιτική ρίζα για τον Θεό είναι "ελ" (el). Αυτό το "ελ" (el) βρίσκεται μέσα στο
"Αλλελούια" (Hallelujah), βρίσκεται
μέσα στο "Αλλάχ" των
μουσουλμάνων.
Η περιοχή του Ισραήλ
παρέμεινε για μεγάλο διάστημα υπό
ρωμαϊκό έλεγχο. Οι Ρωμαίοι, λόγω του ότι διηύθυναν μια αυτοκρατορία, ήταν ανεκτικοί στις θρησκείες, αρκεί να μην
έθιγαν την κυριαρχία τους και το κύρος της διοίκησης και του αυτοκράτορα (πρβλ.
και την περίπτωση των διωγμών των πρώτων Χριστιανών). Ο μονοθεϊσμός των Εβραίων και η άρνησή
τους να προσκυνήσουν οτιδήποτε είναι ζωγραφισμένο, ή απεικονισμένο, ή
άγαλμα, και φυσικά να προσκυνήσουν άνθρωπο και αυτοκράτορα, έφερε
αντιπαλότητες. Γενικά η σχέση Ρωμαίων
και Εβραίων δεν ήταν καλή.
Στην πρώτη εκατονταετία
μ.Χ., περίπου στο 70 μ.Χ., οι Εβραίοι ξεκινούν μια μεγάλης
κλίμακας εξέγερση, η οποία καταπνίγεται στο αίμα, με αποτέλεσμα να καταστραφεί
σε μεγάλο βαθμό ο ναός του Σολομώντος
από τους Ρωμαίους. Αργότερα επίσης, γύρω στο 130 με 140 μ.Χ. οι Εβραίοι ως λαός, αλλά και ο
εβραϊσμός υφίσταται μεγάλη φθορά και επίθεση και καταστροφή > Εβραϊκή Διασπορά (αυτό το οποίο είναι
καταγεγραμμένο στην ιστορία σαν η πιο απόλυτη ανθρώπινη διασπορά).
Μετά το Ολοκαύτωμα [Shoah] των Εβραίων από τη ναζιστική Γερμανία, το κίνημα του Σιωνισμού ενισχύθηκε, πραγματοποιώντας τον σκοπό του το 1948 με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.