Η παραβολή του σπλαχνικού πατέρα (ασώτου υιού)

Από τη σελίδα «Οι Άγιοι γίνονται... παιδιά» [10']



Rembrandt (1661-1669): De terugkeer van de verloren zoon (ελαιογραφία σε καμβά, 262 x 205).

Γιώργος Κόρδης: Η Παραβολή του Ασώτου (εικαστική αποτύπωση, αυγοτέμπερα σε ξύλο, 67χ67, 2019).

Ξαναδιαβάζοντας την παραβολή του ασώτου [5΄/ανάγνωση, 47΄/ερμηνεία-συζήτηση] – Εκπομπή «Πέρασμα», του Iδρύματος Nεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με τον π. Συμεών Βενετσιάνο και τον π. Δανιήλ Ψωΐνο.



Από την ομιλία του Ιωάννου Χρυστοστόμου: In parabolam de filio prodigo (PG, 59, 521-522)

Από το βιβλίο του π. Θεοδοσίου ΜαρτζούχουΑν ο σπόρος δεν πεθάνει, σελ. 284.

Μὴ τὰ σὰ ἀπήγαγον, κἀκείνῳ προσήγαγον; μὴ σὲ ἀπέδυσα, κἀκεῖνον ἐνέδυσα; οὐχὶ ἐκ τῶν ἐμῶν πραγμάτων ἐχαρισάμην τὸ ἔλεος; οὐχ ὅμοιός εἰμι καὶ σοῦ κἀκείνου πατήρ; Καὶ σὲ τιμῶ διὰ τὴν ἀρετὴν, κἀκεῖνον ἐλεῶ διὰ τὴν καλλίστην ἐπιστροφήν· καὶ σὲ ποθῶ διὰ τὴν ζωὴν, κἀκεῖνον διὰ τὴν μεταβολήν· καὶ σὲ διὰ τὴν πολιτείαν φιλῶ, κἀκεῖνον διὰ τὴν μετάνοιαν· καὶ σὲ διὰ μακροθυμίαν, κἀκεῖνον διὰ τὴν ἐν ἐμοὶ ἐπιστροφήν. Εὐφρανθῆναι δὲ καὶ χαρῆναί σε ἔδει, ὅτι οὗτος ὁ ἀδελφός σου νεκρὸς ἦν, καὶ ἀνέζησεν· ἀπολωλὼς ἦν, καὶ εὑρέθη. Τίς βλέπων νεκρὸν ἀνιστάμενον, οὐκ εὐφραίνεται; καὶ τίς εὑρὼν ἃ ἀπώλεσεν, οὐκ ἀγάλλεται; ∆εῦρο καὶ σὺ, υἱέ μου, συνευφράνθητι σὺν ἡμῖν, καὶ συσκίρτησον σὺν τοῖς ἀγγέλοις, καὶ περίπτυξον σὺν ἡμῖν τὸν σὸν ἀδελφὸν, καὶ σύμψαλλε τῷ ∆αυῒδ ἐκεῖνο τὸ πνευματικὸν μέλος, τὸ πρέπον τῇ παρούσῃ πανηγύρει.