Λειμὼν ἀμφιλαφής

Με την μικρού μήκους ταινία “ Ο αδερφός μου ”, ο σκηνοθέτης Θοδωρής Παπαδουλάκης περιγράφει την καθημερινότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν στα Χανιά τα ΑμεΑ  και οι οικογενειές τους. Παραμονή Χριστουγέννων. Σε ένα πολυσύχναστο εμπορικό δρόμο ένας νεαρός με ένα σιδερένιο λοστό προκαλεί το χάος... «Πριν μερικά χρόνια η Αλεξάνδρα Μανουσάκη μετακόμισε στα Χανιά από τη Νέα Υόρκη , με σκοπό να αναλάβει το οινοποιείο των γονιών της. Όταν η αγαπημένη της αδερφή Taty ήρθε στα Χανιά για να παραστεί στο γάμο της Αλεξάνδρας, οι δύο αδερφές βγήκαν για μια βόλτα. Η Αλεξάνδρα ήθελε να δείξει στην αδερφή της τις ομορφιές της πόλης των Χανίων. Δυστυχώς όμως αυτό δεν ήταν δυνατό. Γιατί; Η Taty κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι και το να διασχίσει τους δρόμους και τα πεζοδρόμια των Χανίων ήταν σχεδόν αδύνατον » [από την περιγραφή του βίντεο στο YouTube]. 👉  Μαχάτμα Γκάντι . Το δώρο του θυμού, Αρούν Γκάντι (άσκηση από την Πολύτροπη Γλώσσα ) 👉  My brother, Ο αδελφός μου , Θοδωρής Παπαδου...

Ἀκούσας δέ τις τῶν συνανακειμένων ταῦτα εἶπεν αὐτῷ· μακάριος ὅστις φάγεται ἄρτον ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ.  Ὁ δὲ [ Ἰησοῦς ] εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπός τις ἐποίει δεῖπνον μέγα , καὶ ἐκάλεσεν πολλοὺς καὶ ἀπέστειλεν τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστιν. καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς πάντες παραιτεῖσθαι . πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθὼν ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπεν· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπεν· γυναῖκα ἔγημα καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. καὶ παραγενόμενος δοῦλος ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς οἰκοδεσπότης εἶπεν τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπείρους καὶ τυφλοὺς καὶ χωλοὺς εἰσάγαγε ὧδε . καὶ εἶπεν δοῦλος· κύριε, γέγονεν ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστίν. καὶ εἶπεν κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ...

Η θ ρησκευτική πολιτική του ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α΄ Οι οπαδοί του Χριστιανισμού συγκροτούσαν τη δυναμικότερη πληθυσμιακή ομάδα του ανατολικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 4ο αιώνα μ . Χ . Η νέα αυτή θρησκεία φαινόταν ότι μπορούσε να αποκαταστήσει την κλονισμένη ενότητα του Ρωμαϊκού Κράτους. Για τον λόγο αυτό ο Κωνσταντίνος Α΄ έδειξε ευνοϊκή στάση προς τον Χριστιανισμό. Συγκεκριμένα, μετά τη νίκη του επί του Μαξεντίου ( 312 ) μετέφερε το μονόγραμμα του Χριστού ( Χριστόγραμμα ), σημαντικό χριστιανικό σύμβολο, από τη στρατιωτική σημαία ( λάβαρον ) στα νομισματά του και εξέδωσε νόμους ευνοϊκούς για τους Χριστιανούς. Το Διάταγμα των Μεδιολάνων , που βασίστηκε σε συμφωνία του Κωνσταντίνου και του Λικινιου ( 313 ), αναγνώρισε στους Χριστιανούς ελευθερία άσκησης της λατρείας τους και έτσι εξίσωσε τα δικαιώματά τους με αυτά των άλλων θρησκειών του Ρωμαϊκού Κράτους. Οι διωγμοί Χριστιανών πάντως έπαυσαν εντελώς, μόνο όταν ο Κωνσταντίνος έγινε μονοκράτορας στο Ρωμαϊκό Κρ...

Η επιγραφή του Αλεξαμένου , ή γκραφίτι του Αλεξαμένου , (ιταλικά: Graffito di Alessameno ), επίσης γνωστό ως το βλάσφημο γκραφίτι , είναι εγχάρακτη παράσταση η οποία βρέθηκε σε ένα τοίχο δωματίου στον Παλατινό λόφο της Ρώμης. Αποτελεί μια από τις αρχαιότερες  απεικονίσεις της σταύρωσης του Ιησού Χριστού.  Η χρονολόγηση του δεν είναι ακριβής, αλλά εκτιμάται πως έγινε στα τέλη του 2ου με αρχές του 3ου   αιώνα . ΑΛΕΞΑΜΕΝΟϹ ϹΕΒΕΤΕ ΘΕΟΝ Η επιγραφή θεωρείται πως αποτελεί  χλευασμό  προς κάποιον Χριστιανό με το όνομα  Αλεξάμενος  ο οποίος τελεί την λατρευτική του τελετή. Κατά την εποχή εκείνη δεν ήταν ασυνήθιστο οι Χριστιανοί να διαπομπεύονται για το γεγονός ότι λάτρευαν κάποιον ο οποίος είχε σταυρωθεί, ενώ  ο συνδυασμός της κεφαλής του γαϊδάρου και της σταύρωσης  εκτιμάται πως θα θεωρούνταν προσβλητικός κατά τα ήθη της ρωμαϊκής κοινωνίας της συγκεκριμένης περιόδου. Η  μέθοδος της σταύρωσης  επιφυλλάσονταν για αυτούς που ήταν ένοχοι για τ...

Μετά είπε ο Θεός: « Ας φτιάξουμε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα τη δική μας και την ομοίωση , κι ας εξουσιάζει στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά, στα ζώα και γενικά σ’ όλη τη γη και στα ερπετά που σέρνονται πάνω σ’ αυτήν». Δημιούργησε, λοιπόν, ο Θεός τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του την εικόνα, « κατ ’ εικόνα Θεού » τον δημιούργησε, τους δημιούργησε άντρα και γυναίκα. Τους ευλόγησε και τους είπε: «Να κάνετε πολλά παιδιά, ώστε να πολλαπλασιαστείτε, να γεμίσετε τη γη και να κυριαρχήσετε σ’ αυτήν. Να εξουσιάσετε στης θάλασσας τα ψάρια, στου ουρανού τα πτηνά και σε κάθε ζώο που κινείται πάνω στη γη» [ Γεν . 1, 26-28 ] ➥ 1 - 4 . Τότε ο Κύριος ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο από το χώμα της γης και φύσηξε μέσα στα ρουθούνια του πνοή ζωής. Έτσι έγινε ο άνθρωπος ζωντανό ον [ Γεν . 2, 7 ]    ➥ 5 - 6 . Michelangelo : Creazione di Adamo Ο Κύριος ο Θεός είπε: « Δεν είναι καλό να είναι ο άνθρωπος μόνος. Θα του φτιάξω έναν σύντροφο όμοιον μ’ αυτόν ». [...] Τότε ο Κύριος ο Θεός ...

Η ζωή μέσα στην πρώτη κοινότητα Όλοι αυτοί ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στη μεταξύ τους κοινωνία , στην τέλεση της Θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές . Ένα δέος τούς κατείχε όλους όσοι έβλεπαν πολλά εκπληκτικά θαύματα να γίνονται μέσω των αποστόλων. Όλοι οι πιστοί ζούσαν σε έναν τόπο και είχαν τα πάντα κοινά ∙ πουλούσαν ακόμα και τα κτήματα και τα υπάρχοντά τους και μοίραζαν τα χρήματα σε όλους, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός . Κάθε μέρα συγκεντρώνονταν με ομοψυχία στο ναό, τελούσαν τη Θεία Ευχαριστία σε σπίτια, τρώγοντας την τροφή τους γεμάτοι χαρά και με απλότητα στην καρδιά. Δοξολογούσαν τον Θεό, κι όλος ο λαός τούς εκτιμούσε. Και ο Κύριος πρόσθετε κάθε μέρα στην Εκκλησία αυτούς που σώζονταν. 📜  Πράξ . 2, 42-47 [ανάγνωση: από το 7 : 34 και για 1΄ περίπου] Η κοινοκτημοσύνη των πρώτων χριστιανών Όλοι όσοι πίστεψαν είχαν μία καρδιά και μία ψυχή . Κανείς δεν θεωρούσε ότι κάτι από τα υπάρχοντά του ήταν δικό του, αλλά όλα τα είχαν κοινά . Οι απόστολοι κή...

Εργο του Μπάμπη Πυλαρινού Ὁ  Ἅγιος Διονύσιος ὁ Νέος ,   ἐπίσκοπος Αἰγίνης ,   ὁ ἐκ Ζακύνθου ,  ἐλέγετο κατὰ κόσμον  Γραδενῖγος  ἢ  Δραγανῖγος   Σιγοῦρος . Ἦταν γυιὸς τοῦ  Μωκίου Σιγούρου  καὶ τῆς  Παυλίνας Βάλβη . Γεννήθηκε τὸ  1547  στὸ χωριὸ Αἰγιαλὸς τῆς νήσου Ζακύνθου καὶ πέθανε στὶς  17 Δεκεμβρίου  1622 . Καταγόταν ἀπὸ τὴν περιφανῆ καὶ ἐπίσημη  οἰκογένεια τῶν Σιγούρων . Τὶς ρίζες της τὶς εἶχε ἡ οἰκογένεια αὐτὴ στὴ  Νορμανδία . Κατόπιν ἤρθανε στὴν  Ἰταλία  καὶ ἀπὸ ἐκεῖ  διαπεραιώθηκαν  στὴν  Ζάκυνθο . Ὁ ἄρχοντας τῆς Ζακύνθου τοὺς δώρησε κτήματα νοτιοδυτικά του νησιοῦ. Ἡ οἰκογένεια αὐτὴ ἦταν ἡρωϊκή.  Διακρίθηκε στοὺς  πολέμους τῶν Βενετῶν ἐναντίον τῶν Τούρκων . Γι᾿ αὐτὸ πέτυχαν ἀπὸ τὴν Βενετικὴ Γερουσία, ὄχι μόνο τὴν  ἀναγνώριση τῆς κτηματικῆς δωρεᾶς , ἀλλὰ καὶ τὴν  ἐγγραφή τους στὸ βιβλίο τῶν ἀριστοκρατῶν . Ἀπὸ αὐτὴν τὴν οἰκογένεια οἱ περισσότεροι ἔγιναν...