Πνεύμα / Wit

Το Wit είναι μια αμερικανική, τηλεοπτική, δραματική ταινία του 2001, σε σκηνοθεσία Mike Nichols, η οποία βασίζεται στο ομότιτλο θεατρικό έργο της Margaret Edson, που τιμήθηκε το 1999 με το βραβείο Πούλιτζερ.

Η Vivian Bearing είναι καθηγήτρια αγγλικής λογοτεχνίας, εδική στη μεταφυσική ποίηση, ιδιαίτερα στα «Holy Sonnets» του John Donne. Η ζωή της ανατρέπεται, διαγιγνώσκεται με μεταστατικό καρκίνο των ωοθηκών προχωρημένου σταδίου. Ο ογκολόγος Harvey Kelekian της συνταγογραφεί χημειοθεραπείες, για τη θεραπεία της ασθένειάς της και η ίδια, καθώς υποφέρει από τις διάφορες παρενέργειες (πυρετό, ρίγη, έμετο και κοιλιακό άλγος), προσπαθεί θέσει τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική. Η ιστορία ανατρέχει περιοδικά σε προηγούμενες στιγμές της ζωής της, συμπεριλαμβανομένης της παιδικής της ηλικίας, των μεταπτυχιακών της σπουδών και της καριέρας της πριν από τη διάγνωσή της.

Καθώς αρρωσταίνει όλο και περισσότερο, η Βίβιαν συμφωνεί να υποβληθεί σε περισσότερες εξετάσεις και πειραματικές θεραπείες, παρόλο που συνειδητοποιεί ότι οι γιατροί που τη νοσηλεύουν, συμπεριλαμβανομένου του πρώην μαθητή της Jason Posner, τη βλέπουν λιγότερο ως κάποιον άνθρωπο που πρέπει να σώσουν και περισσότερο ως "πειραματόζωο" για τις θεραπείες τους. Η μόνη που φαίνεται να τη νοιάζεται ως άνθρωπο είναι η Susie Monahan, μία από τις νοσοκόμες του νοσηλευτικού προσωπικού.

[Επιλεκτική μετάφραση, με προσαρμογές και προσθήκες, του σχετικού άρθρου από τη Wikipedia]

 

Ένα κρίσιμο βιοηθικό πρόβλημα, που θέτει το θεατρικό (και η ταινία), έχει να κάνει με την εντολή για μη εφαρμογή καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης [do not resuscitate order (DNR order)]: για ασθενείς που βρίσκονται στο τελικό στάδιο μιας ανίατης ασθένειας, όπως ακριβώς συμβαίνει με την πρωταγωνίστριά μας, υπάρχει η δυνατότητα για μη εφαρμογή ΚΑΡΠΑ σε περιπτώσεις καρδιοαναπνευστικής ανακοπής εξαιτίας επιδείνωσης της νόσου. Η Βίβιαν τίθεται ενώπιον αυτής τη επιλογής και λαμβάνει την απόφασή της.

[Άρθρο του ογκολόγου  Χαράλαμπου Ανδρεάδη]